من در شلمچه جـــــامانده ام

نمیدانم چه بگویم!

از دو کوهه و نگـــــاه همت!

از شرهانی و غربتی محض که در خاطرت نقش می بست!

از فریاد های آن شب در فتح المبین و شرم حضور کفش هایم در فکه!

از طلائیه و حرمت چشمان آسمانی اش...!

از اروند و ......آه....اروند ....!از بی دل شدنم در آب های اروند بگویم؟!

و یـــــــا.....از شلمچه و چادر خاکی مادرم حضرت زهرا(س)....!

نه....نمی توانم....!

شلمچه را تاب نمی آورد قلبم...!

من در شلمچه جـــــامانده ام...!

---

دل نوشت:

یوسف قصه های مـــــن!

بگو چقدر دل دادگی خرج کنم برای زلیخا شدنم!

برادرمــــ ، چادر سر کردن من سخت تر از کار تو نیست!!!

برادرم ،

من در این گرمای تابستان چادر سر میکنم ،

سخت است ولی تنها 3 ماه است ، چادر آزادی حرکت و دستانم را می گیرد ،
سخت است ولی نه زیاد،
چادر سر کردن مسئولیت می آورد و انتظار ،....!

ولی تمام اینها سخت تر از کار تو نیست ، ...!

سخت تر از کار تو نیست که باید در تمام طول سال سر به زیر راه بروی

و از میان شیاطین متحرک کوچه ها و خیابان ها، ...!

از میان بانوانی که نتوانسته اند خودنماییشان را کنترل کنند ، سالم رد شوی ،...!

از تو سخت تر نیست که همیشه باید مراقب خودت باشی...

وقتی می خواهی بیرون بروی یا فیلمی ببینی یا به اینترنت وصل شوی ، زیرا شیاطین برایت کمین کرده اند ....!
از تو سخت تر نیست که در این هجوم بی مهابای وسوسه های دلفریب و پلیدی های نا جوانمردانه باید پاک باقی بمانی....!

و خداوند مرد را قوی آفرید....!

زیرا وظیفه ات بسی سنگین تر است..........!

و اگر در این آزمون ها پیروز شدی ،مردی خدایی میشوی!

---

بی قرار نوشتــــــ:

رفتی و ندیدی که چه محشــر کردم .. 

با اشــک تمامِ کــوچه را تــر کردم.....